به گزارش خبرنگار قدس آنلاین، رشد و پیشرفت تکنولوژی و روی آوردن به زندگی ماشینی مردم را از برخی از عادت ها دور کرده و معنای زندگی آن گونه که باید برای مردم معنا شود، نمی شود چراکه درگیری ها و دغدغه های زندگی امروزی انسان، فرصت آرامش و لحظات ناب زندگی را گرفته است.

با روی کار آمدن شبکه های مجازی و شبکه های اجتماعی و ماشینی شدن عصر حاضر، فرصت یادآوری برخی از آداب و سنت ها کمتر شده و با گذر زمان گویا این سنت ها به فراموشی سپرده می شود.

آداب و سنت ها پیوند دهنده روابط انسانی در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی است و احیای این آداب و رسوم روابط را مستحکم تر می کند.

سنت پنجاه بدر یادگاری از گذشتگان در قزوین

«پنجاه بدر» آداب و سنت نام آشنایی که مردم قزوین الفت دیرینه با آن دارند و یکی از آیین‌ها و شاید مهمترین آنها در این آئین، حاجت‌خواهی از خداوند برای بارش باران است که تنها به قزوینی ها تعلق دارد.

اردیبهشت که از نیمه ماهش می گذرد، مردم قزوین در بعدازظهر نوزدهمین روزش، آئین سنتی و دیرینه «پنجاه بدر» خود را با حضور در مصلی احیاء می کنند؛ قزوینی‌ها بویژه ساکنان محله های قدیمی در مصلای قدیمی شهر که در میان باغستان‌های سنتی محصور شده است، گردهم جمع می شوند و خاطرات ماندگاری را بر صفحه تاریخ بر جای می گذارند.

مصلی، آب انباری در خیابان «راه ری» واقع در جنوب  شهر قزوین است که اطراف مصلی را باغ های منطقه محصور کرده که مردم با حضور در آنها ضمن نیایش به درگاه خدواند مراسمی مشابه سیزده بدر را در ابعادی کوچکتر برگزار می کنند.

آئین «پنجاه بدر» یکی از سنت های ارزشمندی بوده که با مردم قزوین انس گرفته و مردم در گذر از اردیبهشت به درگاه الهی دست به دعا شده تا آسمان با بارش باران سخاوتش را به ارمغان بیاورد.

خوردن غذاهایی از جمله آش رشته و دُیماج ( پیش‌غذایی محلی که مخلوطی از نان خردشده، پنیر، سبزی، گردو، کشمش و سیر است) و انواع تنقلاتی چون آجیل و شیرینی باقی مانده از عید، بخشی از رسوم پنجاه بدر در قزوین است.

حلما شاکردوست بانوی ۴۰ ساله قزوینی است که ۲۰ سال در شهر قزوین اقامت دارد و با سنت های اصیل این شهر انس گرفته است.

وی در گفت وگو با خبرنگار قدس آنلاین به بخشی از سنت ها و آداب و رسوم مردم شهر قزوین پرداخت و گفت: چهارشنبه سوری و شال اندازی از جمله آداب و رسوم مردم این شهر است که در ایام نزدیک به سال جدید برگزار می شود و مردم شهر قزوین بعد از اتمام ماه فروردین، نوزدهمین روز از دومین ماه سال را گرامی داشته و با حضور در مصلا، دست به دعا می شوند.

این بانوی  قزوینی اظهار داشت: برگزاری آئین «پنجاه بدر» قزوینی سالیان درازی بین مردم قزوین رواج دارد و استمرار برگزاری این آئین به صورت سالیانه، موجب شده تا سنت «پنجاه بدر» زبانزد خاص و عام شود؛ این سنت تنها مختص مردم دیار مینودری است.

شاکردوست افزود: مردم استان قزوین با حضور در مصلی ( آب انباری در خیابان راه ری)  و با برگزاری این آئین مراسمی مانند سیزده بدر را برگزار می کنند و باورهای عمیقی برای شرکت در آن دارند؛ برخی به صورت انفرادی، برخی به همراه دوستان و  آشنایان و برخی هم به همراه خانواده در مصلی حضور می یابند.

وی با بیان اینکه سالیانه در پنجاهمین روز از سال، آمار قابل توجهی از مردم استان قزوین در مراسم پنجاه بدر شرکت می کنند، ادامه داد: باورها و اعتقادات مختلفی در بین مردم در برگزاری این آئین رواج دارد؛ برخی دست به دعا شده و برای بارش باران، نماز می خوانند و برخی هم مسجد مصلی را زیارت کرده و با چسباندن مُهر بر روی دیوار داخلی آن، اعتقاد بر برآورده شدن حاجات خود دارند.

این بانوی قزوینی عنوان می کند: از گذشته های دور مردم قزوین در نوزدهمین روز از ماه دوم سال جدید که برابر با پنجاهمین روز سال است در راستای اجرای یک مراسم آئینی به مصلای شهر می روند و در این مکان با خداوند راز و نیاز می کنند؛ اگر تا آن روز از سال باران خوبی باریده باشد، مردم در مصلی نماز شکر هم بجای می آورند و از خداوند به خاطر نزول باران رحمت سپاسگزاری می کنند اما اگر سال کم بارانی باشد نماز استسقاء به جای می آورند و طلب باران رحمت می کنند.

بانوی قزوینی دیگری هم که سالیانه در مراسم سنتی پنجاه بدر قزوینی ها شرکت می کند در گفت وگو با خبرنگار قدس آنلاین مطرح کرد: از جمله آداب و رسوم مردم قزوین در پنجاه بدر می توان به خوردن غذاهایی از جمله آش رشته و دُیماج ( پیش‌غذایی محلی که مخلوطی از نان خردشده، پنیر، سبزی، گردو، کشمش و سیر است) و انواع تنقلاتی همچون آجیل و شیرینی باقی مانده از عید اشاره کرد.

مریم معصومی تصریح کرد: مردم قزوین بهترین روز فصل سال که دارای آب و هوای مناسب و مطلوب است را برای برگزاری پنجاه بدر انتخاب می کنند و در کنار خانواده و دوستان جمع می شوند و صفا و صمیمیت را تجربه می کنند.

سادگی و صمیمیت در دُیماج قزوینی ها

وی اضافه کرد: براساس نقل قول های بزرگانمان، آئین پنجاه بدر از گذشته های دور در بین مردم رواج داشته است و با صفا و صمیمیت بیشتری دنبال می شد.

این بانوی قزوینی یادآور می شود: در دنیای امروز که فضای مجازی و شبکه های اجتماعی جایگزین گرمی و صمیمیت ارتباط عاطفی خانواده ها شده است، برگزاری سنت های اصیل بهانه ای برای صله رحم و لذت بردن از معنی واقعی زندگی است؛ برای احساس تازگی زندگی، کافی است اندکی از این شبکه های مجازی دور باشیم و دل را به طبیعت بسپاریم و در کنار خانواده باشیم.

معصومی خاطرنشان کرد: بوی آش رشته و رنگ و لعاب «دُیماج» که مخلوطی از نان خردشده، پنیر، سبزی، گردو، کشمش و سیر است در سفره های قزوینی ها در سنت پنجاه بدر که مشام و چشمی آدمی را سرمست می کند هریک نشانی از سادگی و صمیمیت سنت های خانواده هایی است که لذت این سنت را دوچندان می کند؛ در این روز تنقلاتی همچون آجیل و شیرینی باقی مانده از عید، بخشی از رسوم پنجاه بدر در قزوین بشمار می رود.

وی اضافه کرد: البته خوردن هندوانه، آجیل مشگل گشا و میوه نیز در این روز مرسوم است.

بانوی قزوینی ابراز کرد: هر سال در پنجاهمین روز از سال را برای گردش و برگزاری سنت پنجاه بدر به همراه خانواده به مصلای شهر (واقع در خیابان راه ری) رفته و با مشاهده دورهمی های خانوادگی صمیمیت و صفا را در بین خانواده و مردم احساس می کنم.

معصومی عنوان کرد: برگزاری چنین آداب و سنت ها و دورهمی ها پیوند ناگسستنی بین مردم ایجاد می کند که برای احساس این پیوند تنها باید دل به طبیعت زد و در مراسم پنجاه بدر شرکت کرد.

بیان می شود نوزدهمین روز از دومین ماه سال که به نام «پنجاه بدر» در بین قزوینی ها نام گرفته است، نمادی از فرهنگ گذشته ایرانی است که صفا و صمیمیت گذشته را در دل انسان زنده می کند.

انس دیرینه مردم با آئین پنجاه بدر به اندازه عمیق است که مسوولان را بر آن داشته پابه پای مردم برای برگزاری هرچه بهتر و با کیفیت تر این مراسم تلاش کنند و تهمیدات لازم را درنظر بگیرند.

حضور گسترده مردم قزوین در این روز، لنز بسیاری را از عکاسان را به خود جلب می کند تا برای ثبت لحظات ناب، دوربین آنها را به مصلی کشانده و سادگی و گرمی خانواده را در قالب تصویر به رخ بکشد.

بدون شک هیچ زیبایی و ماندگاری جایگزین این لحظات نخواهد بود اگر اندکی به آواهای خوش طبیعت گوش دهیم و با عمق جان و روح لذت هایش را احساس کنیم.